ب ) آرمان هاي سياسي انقلاب اسلامي

تحول در ساختار سياسي نمود اوليه هر انقلاب سياسي است، لذا مي بينيم كه داعيه رهبران انقلابي ما نيز آن بود كه از پي خرابي نظام شاهنشاهي، نظام تازه اي را آورده اند كه آرمان هاي ويژه خود را دارد. گفتني است كه تأسيس چنين نظامي اساسا بزرگ ترين آرمان سياسي امام(ره) را تشكيل مي داد، چرا كه بعد از حكومت اسلامي حضرت اميرالمؤمنين(ع) تاريخ اسلام از داشتن يك «حكومت اسلامي» به زعامت وليّ آگاه، مدير و مدبّر محروم مانده بود و انقلاب اسلامي زمينه حاكميت چنين نظامي را فراهم آورد.

اول ـ تأسيس جمهوري اسلامي

«جمهوري اسلامي» در ديدگاه امام خميني(ره) تعريف و ويژگي هاي خاصي دارد كه از همان ابتدا مورد تأكيد امام(ره) بود.

«حكومت اسلامي حكومتي است بر پايه قوانين اسلامي. در حكومت اسلامي استقلال كامل حفظ مي شود، ما خواستار جمهوري اسلامي مي باشيم، جمهوري فرم و شكل حكومت را تشكيل مي دهد و اسلامي يعني محتواي آن فرم، كه قوانين الهي است».1

لذا اعتبار جمهوري اسلامي به «پياده كردن احكام الهي» و «احقاق حقوق مستضعفان» است و اين كه سيره عملي«حضرت رسول(ص)» و «اميرالمؤمنين(ع)» را فراروي قرار داده، سعي در تحقّق عملي آنها در عصر حاضر بنمايد.

دوم ـ احقاق حقوق مستضعفان

«حكومت اسلامي» بنابر نصّ الهي، خود را موظّف مي داند كه از مظلوم حمايت كرده و بر ظالم بتازد و به نفي عملي كاربرد«پول» و «قدرت» در تعيين سياست هاي اجرايي نظام بپردازد. لذا مي بينيم كه ايشان با صراحت تمام مي فرمايند:

«بحمدالله امروز همه دست اندركارهايمان كاخ نشين نيستند. دولت ما يك دولت كاخ نشين نيست. آن روزي كه دولت ما توجه به كاخ پيدا كرد، آن روز است كه بايد ما فاتحه دولت و ملت را بخوانيم... خدا نياورد آن روزي را كه سياست ما و سياست مسؤولين كشور ما پشت كردن به دفاع از محرومين و رو آوردن به حمايت از سرمايه داري گردد و اغنيا و ثروتمندان از اعتبار و عنايت بيشتري برخوردار بشوند. معاذالله كه اين با سيره و روش انبياء و اميرالمؤمنين و ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ سازگار نيست».2

تأكيد حضرت امام(ره) بر جايگاه رفيع ملت سخت كوش ايران و بيان خصال نكوي ايشان كه در طول تاريخ اسلام كمتر سابقه دارد، در همين رهگذر انجام پذيرفته است و اين كلام امام(ره) سرلوحه كار همه عاشقان، «خدمت به ملت» مي باشد كه:

«به مجلس و دولت و دست اندركاران توصيه مي كنم كه قدر اين ملت را بدانند و در خدمت گزاري به آنان... فروگزار نكنند».3

سوم ـ جلب رضايت مردم در چارچوب فرامين الهي

در نظر امام «دولت مزاحم» نمي تواند يك نمونه خوب از حكومت اسلامي به حساب آيد، چرا كه حكمت جعل دولت رفع حوائج ـ دنيايي و اخروي ـ مردم است، لذا يك دولت اسلامي آرماني آن است كه براي مردم ايجاد زحمت نكند، بلكه با ارائه خدمات لازم، رضايت آنها را جلب نمايد:

«ايجاد زحمت براي مردم و مخالف وظيفه عمل كردن حرام و خداي نخواسته گاهي موجب غضب الهي مي شود... بنابراين حقيقت ملموس بايد كوشش در جلب نظر ملّت [نمود]».4

به همين منظور است كه امام(ره) ايجاد يك رابطه صميمي بين دولت و مردم،5 عدم بهانه جويي و نپرداختن به كاغذبازي6 را جلوه هاي عملي از اين وضعيّت آرماني مورد تأكيد قرار مي دهند.

چهارم ـ ايجاد فضايي مملو از صلح و دوستي

سياست مطلوب از ديدگاه امام(ره) آن است كه بتواند، سرانجام «صلح و دوستي» را در فضاي داخلي و حتي جهاني، حاكم سازد. لذا مشاهده مي شود كه حضرت امام(ره) آرمان بلندي هم چون «تحقّق صلح جهاني» را هدف غايي انقلاب اسلامي مطرح مي سازند:

«ما صلح مي خواهيم، ما با همه مردم دنيا صلح مي خواهيم باشيم. ما مي خواهيم مسالمت با همه دنيا داشته باشيم».7

البته روش نيل به اين هدف را امام(ره) با وضوح تمام براي كليه دولت هاي جهاني تشريح مي نمايد تا ادعاي فوق حمل بر ضعف و سستي و يا محافظه كاري دست اندركاران انقلاب اسلامي در ايران نگردد. لذا مي بينيم كه ايشان شعار «نه ظلم مي كنيم و نه مظلوم واقع مي شويم»8 را سرلوحه برنامه سياسي انقلاب قرار داده، با تأكيد بر رسالت الهي «حمايت از مظلومان» اظهار مي دارند كه در پي ايجاد يك فضاي مسالمت آميز با ملل اسلامي9 و تمامي مردمان جهان هستند.10 با قبول اين روش است كه مي توان عملكرد دوستانه ملت و دولت ايران را در قبال جامعه جهاني درك كرد، سياستي كه مبتني بر دوستي با هر آن دولت و ملتي است كه حداقل براساس «اصول انساني» عمل مي نمايد.11